Zaterdag 1 augustus.
Een zonnige rustige vaardag van Concarneau naar Douarnenez, met als spektakel de 5 knopen stroom mee in de Raz de Sein en als cadeautje een laatste uur met de gennaker op. Net uit de haven van Concarneau zwaaien we naar bakboord richting Belle-Île.
Dat laatste uur zeilen komen alle competatieve
gevoelens aan de oppervlakte. Op de marifoon worden snelheden en tactieken op komisch-kritische wijze uitgewisseld, en gaat de een nog harder dan de ander, zogenaamd. Wij zaten wat achter in het "motorveld" van vandaag, maar halen gestaag wat meters terug onder zeil met de grote witte Genny. De totale afstand naar de haven is te kort om dit helemaal te winnen maar "Anton, had je je spinnaker maar half gehesen? Hij wordt ineens zo veel groter" kan Paul niet nalaten te zeggen terwijl we inlopen. Vriendschappelijke sneren :-).
Douarnenez ligt in een prachtige omgeving, met groot verval van zo'n 7 meter. Het landschap verandert dan ook drastisch waar je bijstaat. Rotsen komen te voorschijn en je kunt wandelen naar het spookhuis op Île de Tristan. 's Avonds weerkaatst de zon in de ramen van het vervallen leegstaande landhuis waardoor het net lijkt of het in brand staat. De Efteling zou wel wat kunnen met dit pand. Sivy slaapt toch wat slechter na mijn verzinsel over de Dame die om middernacht voor het raam zal zweven. Het is niet ver van onze steiger.
We houden het weer voor de overtocht naar Engeland nauw in de gaten en zien helaas 2 lagedrukgebieden onze regio naderen. Hebben we mazzel dan schampen ze ons op hun route noordwaarts langs Ierland, anders ...
We kunnen nog niet om het puntje bij Brest heen, dus gaan een korte etappe naar Camaret-sur-Mer in afwachting van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten