We arriveren met het begin van Cowes Week op het Isle of Wight. 5 tot 7 dik liggen de wedstrijdboten gereed voor de strijd van morgen. Van klein tot superyacht. Een bezige boel. En wij varen rustig verder de rivier op, naar ons favoriete plekje bij de Folly Inn.
Dave heeft weer een steigerdeel voor ons vrijgemaakt. Uiteraard gaan we op de avond nog met de watertaxi naar de overkant. Eten bij de Folly. Als vanouds bestellen aan de bar. Het is al donker als we de rivier weer terug oversteken, naar stille boten op een rij.
Zo zonnig en fantastisch zeilweer het zondag was, zo miezerig en windstil deze maandag. Maar, ik heb t voorspeld: tussen 16.00 en 18.00 uur wordt het droog en hebben we een mooie avond voor de White Party op de steiger. En zo geschiedde...
Een middag in Cowes, door de winkelstraat, bij de stands van Cowes Week inclusief de promotietent van Oman, kijken naar het wedstrijdveld in een grijze laag, even stil staan bij de kanonnen en de Engelse Upperclass bij de Royal Yacht Squadron.
Met 2 watertaxi's terug, met elk 12 passagiers en Paul danwel ik als "crewmember" in de stuurhut, naar de OceanPeople-steiger. Dave toont z'n witte sokken: "geheel gereed voor jullie Party". Om half 7 worden de BBQ's opgesteld en komt iedereen in het wit de steiger op, terwijl de lucht blauw wordt, een zonnetje nog te voorschijn komt en de wind blijft liggen.
Voortreffelijke omstandigheden voor gezellig eten, drinken en dansen!
De waterpolitie zwaait vrolijk terug: gekke Hollanders en Belgen, die de steiger laten doorzakken. All dressed up in white.
Om 6 uur 's ochtends verlaten we de River Medina, in de regen. Cowes is nog in diepe rust. Een lange dag, op de motor, naar Beachy Head en Eastbourne. Een "gloomy" dag qua weerbeeld, niet qua stemming.
In Eastbourne liggen we in de riante boxen van de North Harbour. En hebben hier een zonnige havendag, met harde noordoostenwind. We wandelen de lange boulevard af en pauzeren bij zo'n typisch Engelse kustplaats-viersterrenhotel. Een wit statig gebouw met de nationale vlag in de mast.
Onweersvoorspellingen, met aanhoudende noordoostenwind, zorgen voor een tweede havendag.
In de vroege donderdagochtend dondert het al in de haven. Hevige regenval volgt. Om 11 uur 's ochtends doe ik het licht in de boot weer aan. Groen ziet het buiten. Weerlicht en donder boven ons. Blij dat we niet op zee zitten.
In de middag wordt het warm, broeierig, zonnig. Iedereen komt weer tevoorschijn.
Omdat het einde van de reis nadert, begint het afscheidnemen een beetje. We worden tijdens de borrel bij de Sovereign Harbour Yacht Club verrast door een optreden van Agnes met een zelf geschreven lied, muzikaal begeleid op haar harp! Geweldig.
Wij zingen het refrein mee en luisteren naar de zachte klanken van haar instrument. In het lied zien we onze reis terug en komen de gezellige momenten samen aan bod. De harp is een "bootformaat" exemplaar, goed ingepakt tegen beschadigingen tijdens het varen.
De gitaar die bij ons aan boord lag, is niet veel te voorschijn geweest. Een blokfluit op Le Tournesol was hetzelfde lot beschoren. De mondharmonica van Ruud is op de steiger geweest bij Ans verjaardag.
De jongste telg van de groep, Toin, speelt in de jachtclub een stuk op de piano.
Volgend jaar zullen we de muzikale talenten vooraf bij elkaar brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten