Een jachtclub met allure

Donderdag 1 augustus, Bangor

De luchtontvochtiger heeft zijn werk goed gedaan. Deze ochtend valt het water met bakken uit de hemel. De wind is behoorlijk toegenomen. Iedereen blij dat we al hier zijn, 1 dagje voor op schema.

Hier vinden bemanningswissels plaats. Belfast Airport is maar een uurtje verwijderd, met een goede treinverbinding.
Bestudering van het weer en mogelijke consequenties voor de tocht, contacten met Peel Harbour, op het Isle of Man, nemen een groot deel van de ochtend in beslag. Peel Harbour is niet altijd toegankelijk, buiten de haven voor anker wachten, de stroming bij vertrek hier en in het North Channel is significant. Het windplaatje er overheen (met windvelden van harde zuid-zuidwestenwind). Genoeg voer om het weer de komende dagen goed in de gaten te houden. 

We wandelen op het gemak Bangor in. We liggen direct aan het centrum.

Op het parkeerterrein naast de haven en boulevard staat een zomerkermis. In tijden van regen altijd een stil en droevig aanzicht, met wachtende standhouders. Vanmiddag gaat het opklaren!

We ploffen allereerst neer in de ouderwetse, diepe, lounchebanken bij Café Nero. Als we op een ordentelijke manier onze cakejes proberen te eten, loopt Marlies langs. Al fotograferend rondom een leuk huis aan het kustpad werd ze aangesproken door de bewoner. Hij is vooraanstaand lid van de Royal Ulster Yachtclub en nodigde haar van harte uit om de zeilwedstrijd van die avond te komen aanschouwen. Marlies had precies de juiste uitstraling die dag om een uitnodiging te mogen ontvangen: rode lange broek, blauwe regen/zeillaarzen, mooie donkerblauwe gebreide nauwsluitende trui met embleem van een zeilrace rond de wereld, en een, ik zou bijna zeggen, sophisticated coupe grijs haar. Hij had al de hele Nederlandse vloot met de rode vlaggen zien aankomen in de marina en wilde daar wel het fijne van weten. Dus, uitnodiging mee en of ze dit aan de hele groep kenbaar wilde maken.
Dat speelt dus al over enkele uurtjes en we zitten met z’n allen her en der verspreid. Wie we tegen komen krijgt het verhaal mee, en zo zal ook Marlies rondlopen.

De Royal Ulster Yacht Club is een bijzondere, besloten, jachtclub.
Ontstaan in 1866, opgericht door de familie Lipton. Je komt hier niet zo maar binnen. Er is een kledingcode en een aparte ontvangstruimte voor bezoekers: The Strangers Room. Snobistisch, maar ook fantastisch. Een wereld in een wereld.
Het huidige clubhuis is een groots gebouw met breed uitzicht op het water recht voor de deur, ontworpen in 1897 door Vincent Craig, de broer van de allereerste premier van Noord-Ierland.

Sivy is met Paul mee gegaan, al hadden we haar voorbereid op het feit dat kinderen wellicht niet binnen mogen. Uiteindelijk is dat geen probleem, .., tot 21.00 uur precies.
Een ploegje van ons nuttigt het diner daar, anderen kijken alleen naar het, voor een donderdagavond omvangrijke, wedstrijdveld.