Fantastische kliffen op Guernsey

Zaterdag 28 juli St. Peter Port

We liggen naast een motorboot, een Fairline, uit Southampton. De schipper lag onverwachts in het ziekenhuis met een infectie en komt vandaag naar de haven om, met een laatste antibiotica boost in zijn lijf, zijn boot over te varen richting huis. De vrienden aan boord mogen niet schipperen ivm de verzekering, schijnt. Dus wij blijven op en rond Shaula tot we een teken van verkassen krijgen. Iedereen doet langzaam aan, wij ontbijten in de kuip en kletsen her en der. Checken hoe het gaat met Anita, op de Triple Seven, die gisteren een gekneusde rib heeft opgelopen met een lelijke val op de kajuitingang. Het is pijnlijk, maar ze kan (en zal) bewegen. Dan maar morgen met een huurauto over het eiland crossen i.p.v. een wandeling. 

De kinderen zwerven op de steiger en boten. Het eerste handwasje wordt gedaan en opgehangen in de zon. Onze wireless soldeerbout gaat naar de Pharousa en Paul kijkt nog even bij de Kendix of het marifoon/AIS probleem met zenden al opgelost is. Er is niet echt een oorzaak te vinden.

Na de middag lopen we ons favoriete wandeling, langs de haven en het kasteel de kustroute naar Fermain Bay voor een late lunch en verder naar de zuidoostpunt van het eiland bij St. Martin's Point, met het kleine witte vuurtoren. Deze wandeling van enkele uren loopt deels door bos. Het uitzicht is geweldig. Kliffen, baaien met bootjes voor anker, de goudgele zandstranden van Herm in de verte, palmbomen, twee Cruiseschepen voor de ingang van  St. Peter Port. 

We nemen de bus terug naar de stad, het is ondertussen al tegen 7'en.

Ik en Sivy krijgen een demonstratie van Mon Vieux'  neerklap-spiegel en we bedenken dat dit een ideale plek is voor een groepsfoto van de kids. Zo breed en 2 niveaus: past met gemak voor 14+ .......

Zondag 29 juli. St. Peter Port

De dag begint met regen. Goed voor de plantjes zullen we maar zeggen, en Floris Kabinski krijgt gratis verversing van zijn water.

 De steiger raakt verlaten. Autoritten, met de bus het eiland rond, naar Sark, en wandelen. Ik besef dat ik sommige mensen deze dagen niet eens gezien heb. Iedereen is lekker bezig met zijn/haar eigen programma.

Wij besluiten niet naar Herm te gaan, te bewolkt op dit moment. We pakken de bus en wandelen verder waar we gisteren gestopt zijn: het coastal path aan de zuidkant van Guernsey. Sivy zal en moet op een kiezelstrandje gaan zwemmen. Bikini en handdoek zaten in haar rugzak. Wij komen niet verder dan schoenen uit; het water is ijskoud. Op de stenen is het warm. We kijken uit over zee naar zeilboten die de baai passeren. Met moeite gaan we verder, nog een stuk door een bos.

Omhoog klimmend naar de weg waar we bij witte letters"BUS" op het wegdek gaan staan.
Ik heb de bustijden bij en kijk de zondagsdienstregeling na. "Jongens, hij komt pas over drie kwartier voorbij. We lopen door naar de volgende halte." Zo gaan we op pad, een oud mannetje met een wandelstok passerend. Drie stops verder en drie keer stuivertje wisselen met het mannetje, die steeds vriendelijker lacht, besluiten we maar helemaal door te lopen naar St. Peter Port. Berg af naar zee, en "Sivy, Jules, een ijsje als beloning in de stad." 

's Avonds horen we alle verhalen van Jaap en Ali van hun trip naar Spanje, de Ria's, waar zij vorig jaar tijdens de Azoren reis verliefd op werden. We hebben net gegeten en zitten bijna aan de koffie als Marianne van de Windfall langs komt, met de ons bekende woorden "we hebben een probleem.....". Jaap zegt mooi: "dat gaan we oplossen, maar we drinken nog ff ons bakkie." Er zit een lijn om de vaste schroefas gewikkeld, wat Marianne, gelukkig vandaag, in het heldere water in de haven zag zitten. Beter nu dan morgenochtendvroeg bij vertrek, waar we rekening te houden hebben met de waterhoogte op de drempel  , die ervoor zorgt dat er water in ons ligbad blijft staan. Paul doet zijn duikpak aan, pakt zijn snorkel en mes en gaat onder boot. Het euvel is zo verholpen. En wij zijn een heerlijke fles wijn rijker.